مسافر سیاره بوها!!

این روزها به "بوها" بسیار حساس شده، تا شروع میکنم به آشپزی میگه: بوی پیاز میااااااااد!! یا تا وارد جایی میشیم، عطری، اسپری، یا ادکلنی امتحان کنیم، یا در هر موقعیتی که بوی محیط تغییر کنه، فوری میگه: چه بویی میاد؟؟

***

سوار تاکسی شدیم، آفای راننده کمی کم مو بود،  میگه: آقای راننده مو نداره!! سعی نمودیم با متانت بگوییم، چرا دارن و تدابیر حواس پرت کنی را به کار بگیریم، تاکید میکنه، نه ببین موهاش کمه، اون جلو هم نداره

من: البته آقای راننده با ترافیک دم عید بیشتر درگیر بود تا مکالمات داخل ماشین

***

این روزها با بهانه دیدن "علی کوچولوی خانه سبز" شام میخوریم- گرچه روز به روز از جذابیتش کاسته میشه-

ظهر که تکرارش رو گذاشته به مامان جونش گفته: مامانم اینو دوست داره

***

میگه : هرچی اُرص (قرص) میخورم، پام خوب نمیشه

--به دنبال مریضی هفته پیش من هر ازگاهی میگه:پام درد میکنه، آی کمرم درد اومده، دستام جون نداره، حال ندارم و ...   البته پادرد مامانجونش و درددست اون یکی مامان جونش هم تاثیر داشته-

***

همچنان کلمات "ق"  و "ک" دار رو به شیوه خودش تلفظ میکنه:

اِردلی: قلقلی       اُرص: قرص       اِردلک: قلقلک    اند: قند   اهر: قهر (که بسیار سعی نمودیم در دایره لغاتش وارد نشود، ولی..)   چیچ: کیک     دوثر: کوثر  و ...

پ.ن. عنوان پست رو از محیای عزیز - که این روزها غرق در حس شیرین مادری است- قرض گرفتم، الهی که گوارای وجودش، و الهی که نصیب هر آرزومندی