حال ندارم
حال ندارم برای عصرونه کتلت دادم بهش، نصفش رو که خورده، اومده میگه دیگه نمیخام، میگم نه بخور تا تموم بشه
یه کم فکر کرده، میگه حال ندارم دیگه... 
و کتلت رو گذاشت و رفت
پ.ن. هم اکنون نیازمند یاری سبزتان هستیم
گاهی غذاخوردنش واقعا معضل میشه، اگر قرار باشه خودش بخوره کمتر از یه کتلت، یا یه قاشق برنج میخوره، اگرم قرار باشه من بهش بدم که بدون بازی نمیخوره
و البته تنوع طلبیش در بازی واقعا اذیت کننده است
و البته تر گاهی که آقای پدر ما را ارشاد می نمایند که بچه باید مستقل باشه و نباید به زور غذا بخوره و ... دیگه 
چشم به راه راهنمایی های مادرانه تان در این زمینه هستم
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
هنوز زوده که غر بزنی
البته حرف بابایی پرنسس درسته چیزی که من گوش نکردم
دوماً این که راه های مختلفی وجود داره که مهم ترینش اینه که کنارش بشینید و خودتون با اشتها غذا بخورید تا روش تأثیر بذاره!
میان وعده هاش و کم کنید تا به وقتی که سفره پهن میشه بیاد با خودتون غذا بخوره.
بهش میوه ها و میان وعده هایی بدید که گرسنگی شو افزایش بده مثل آلو، هلو، و آبمیوه و ... و از همه مهم تر شربت زینک که اشتها رو زیاد می کنه.
با آقای پدر هم موافقم. ظرف غذا رو بذارید جلوش تا بازی و کثیف کاری (
دوما تقریبا این روش هایی رو که میگین امتحان کردم ولی فکر میکنم جواب دادن این روش ها منوط به کامل شدن دندونهاش، و تحمل من برای یک دوره کم خوراکی و بدخلقی های ناشی از اون بشه، چون در غیراینصورت حتی با کم کردن میان وعده ها باز هم روز به روز غذاش کمتر میشه، این میزان غذایی که هم گفتم در معیت ماست، وگرنه اصلا نمیخوره، میوه هم گاهی از هر میوه فقط یه گاز میزنه گاهی هم حتی نه، از این کثیف کاری ها هم بسیییییییییییار داریم، ولی چندان موثر نیست، هنوز به قصه چندان علاقه ای نشون نمیده 
چون مگه ما مامانها میتونیم کار به کار بچه ها نداشته باشیم
