دوستی به سبکِ...
دوستی به سبکِ... جزء یکی از صحنه های دیدنی بچه ها ابراز محبت اونها به همدیگه- به سبک و سیاق خودشون-هست: صحنه هایی که ما اخیرا زیاد می بینم:
علی (که معرف حضورتون هستن
) کوثر رو محککککککککم بغل میکنه، به مرز احتمال خفه گی که میرسه، برای نجات اقدام میکنیم
، ولی همواره با اعتراض علی روبرو میشیم که: دوووووووسش دارم
گاهی هم با سرعت هرچه تمام تر می دوه، و با شدت خودش پرت میکنه، هرجا که شد: روی پا، کمر، شکم ..کوثر که دوووووووووووسش دارم
********
وسط بازیهاش هر ازگاهی هم یاد کوثر می افته و میاد پیشش میشینه، هر دفعه هم به طور کاملا اتفاقی روی پای کوثر فرود میاد
، بهش هم که تذکر میدی، خیلیییییی ریلکس میخاد پای کوثر رو جابه جا کنه-- حالا موقعیت هرطور میخاد باشه--
*********
صدای علی از حالا مردونه و البته بسیار بلنده! جالب وقتهاییه که با کوثر هم صحبت میشه، اوایل صداش بلنده، ولی بعد از مدتی صداش ریز و نازک میشه
، جالبترش مکالمات تلفنیشونه، که علی به مرحله ای از نازکی صدا میرسه که به زور صداش شنیده میشه
در مورد این پست هم به نکته ی جالبی اشاره کردید
آقا علی چند سال بزرگتره؟ به قول حاج آقا دهنوی که میگه: باید به
ریز ریز حرکات بچه ها دقت داشت و کنترل نامحسوس
شاید علی جون توی موقعیتی قرار داره که کنترل احساسات بزرگترها
کمی براش بی مرز تعریف شده باشه
یا فیلم ها یا کارتون های میکی موزی زیاد میبینه...
علی دقیقا 9ماه از کوثر بزرگتره(دقیقا که میگم یعنی دقیق هااااااااااا
البته اینکه گفتم زیاد میبینیم، نه اینکه واقعا خیلی زیاده، ما تقریبا هفته ای دو ساعت دورهم جمعیم، که اون هم علی تقریبا همه اش دنبال بازیهای خودشه، که من چون خواهرزاده هام پسرن نمیذارم کوثر وارد بازیهاشون بشه، و هر از گاهی اگر اتفاقی اظهار محبت مامانش رو به کوثر ببینه و البته کارواجب تری 
هست، ولی چنان قلدره که همین علی جان که همه بزرگترها رو هم کلافه کرده، پیشش موووووووووووووش میشه ها مووووووش