هُملت

اخیرا وقتی کاری رو مایل نیست انجام بده، خجالتی میشه

میگم کتابو از عمو بگیر             میگه: من خجالت میکشم،  اما موقع بازی با گوشی عمو، شجاع میشه

میگم بیا بوست کنم (میدونه از نوع چلوندنه) میگه: نه، خجالت میکشم

***

میگه: اگه زحمتی برات نیست، لطفا یه لیوان آب بهم بده

***

رفتیم تولد خواهرزاده ام، آخرشب به همه میگه: فردا هم تولد منه، بیاین خونه مون

بعدم به من میگه: همـــــــــــــه رو دعوت کردم

فردا صبح علی الطلوع: چرا مهمونها نیومدن؟ کیکم کووووووووو؟ شمعم کو؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

***

میگم: میخام املت درست کنم            (نخورده) میگه: من هُملت دوست ندارم هااااااااا

***

ساعت یک شبه، میگه: من خوابم نمیاد، میخام بازی کنم

میگم: باشه برو    میگه: تنهایی؟؟؟؟؟؟؟     میگم نه، من نگاهت میکنم

میگه: تنهایی برم؟ با کی بازی کنم؟   میگم با اسباب بازیهات

میگه: نه، با آدم میخام بازی کنم

***

تلویزیون صلوات پخش میکنه، دستهاش رو، به طرف آسمون بلند میکنه، و به منم میگه: دعا کن

***

تا نصفه های دعای فرج رو میخونه، آهنگش تو ذهنش ثبت شده، یعنی جملات رو حفظ نیست، ولی وقتی میخونی با کلمات نصف و نیمه راهنمایی میکنه که جمله بعدی چیه

***

در اثر بیماری، کم حوصله شده، با کوچکترین دلخوری، گریه راه می اندازه، و میگه: دیگــــــــــــــه دوسِت ندارم

وقتی هم راه حل های من برای رفع دلخوری رو میشنوه، میگه: نه دیـــــــــــــــــگه فایده نداره

***

پ.ن. به قول دوستی الهی، خدا هیـــــــــــــــــــچ مادری رو با بیماری فرزندش امتحان نکنه